Ik ken zelf niemand van dichtbij die in het Hospice is verbleven, maar mijn schoonmoeder werkte als vrijwilliger in het Hospice. Zij is zelf ernstig ziek geweest en kon goed praten met de cliënten over wat zij doormaakten.

Zo lang ik mij kan herinneren liep mijn moeder collecte in onze buurt, voor verschillende doelen. Naarmate ik ouder werd hielp ik haar daarbij. Toen ik met mijn man in een nieuwbouwwijk kwamen wonen ben ik daar collecte gaan lopen. Omdat ik daar bekend was, heb ik het op me genomen om een wijkindeling te maken en naarmate de wijk werd uitgebreid heb ik nieuwe collectanten gezocht.

Het is maar een kleine moeite om jaarlijks de bussen bij de collectanten te brengen en mijn eigen wijk te lopen. De mensen kennen het Hospice vaak wel direct of indirect, dus zijn ze graag bereid om te geven. Dat maak dat het voldoening geeft om mij hiervoor in te zetten.