In het hospice komen regelmatig kinderen op bezoek bij hun opa of oma. Ze weten al snel de weg naar de huiskamer met het speelgoed. Daar is ook een ‘Troostkoffer’ met boekjes en knuffels gericht op het thema afscheid nemen.

Afgelopen zomer 2017 waren er vaker dan gewoonlijk kinderen in het hospice op bezoek. Er verbleven namelijk twee jonge vaders gelijktijdig bij ons als gast. Deze kinderen werden al heel vroeg in hun leven geconfronteerd met verlies, verdriet en rouw. Ze zorgden, spelend in de gangen of voetballend in de tuin, voor ontroering bij medewerkers, vrijwilligers, medegasten en hun bezoek.

We merkten dat kinderen, net als volwassenen, verschillend met ziekte en overlijden omgaan. Het ene kind praat er gemakkelijk over en vindt het fijn om naar papa te gaan. Een ander kind durft niet zo goed, maar schrijft wel een lief kaartje met de tekst ‘Je bent mijn grote knuffelbeer’.

Eén van de moeders vertelde dat haar kinderen de onzekerheid lastig vonden. ‘Hoe is papa vandaag? Luistert hij naar me?’ Soms was een kind – vanwege de verandering die papa onderging – ook een beetje bang. Buiten het hospice kregen kinderen begeleiding van professionals en binnen het hospice beschilderden ze samen met de Beeldend Begeleidster mooie stenen voor papa’s ‘laatste plekje’.